تبلیغ وکیل، معرفی یا اغواگری

برخورد با تبلیغ در امر وکالت از دو باب مطرح است. اول تبلیغ وکالت و تشویق مردم برای مراجعه به وکیل و درنهایت توسعه فرهنگ وکالت و عدالت اجتماعی که خروجی آن کاهش پرونده‌ها در مراجع قضایی، جریان امور برمدار قانون و رضایتمندی مردم درنتیجه استفاده از خدمات وکیل و مشاور حقوقی است. در این مرحله کانون‌های وکلا با بهره‌مندی از فضای رسانه‌ای از جمله صدا و سیما و فضای مجازی باید روشنگری نموده و مزایای استفاده از وکیل را تشریح  و توصیف نماید.

متاسفانه علی‌رغم خدمات متعدد و کم‌نظیری که کانون‌های وکلا و همکاران در ارایه ی خدمات معاضدتی و تسخیری و بدون مزد و منت انجام می‌دهند، عموم افراد را آگاهی از آن نیست. دستگاه قضایی هم هیچگاه قدردان این همکاری نبوده است.

متاسفانه ارتباط این کانون‌ها با بدنه‌ی جامعه کمرنگ و محو است و اگر نهاد وکالت از سوی مدیریت کانون‌ها و اتحادیه‌ی سراسری معرفی و تبلیغ شود حاصل آن نصیب کل جامعه و وکلا خواهد شد. اخیرا برخی کانون‌ها در باب داوری و  حقوق شهروندی کارگاه‌های عمومی برگزار کرده‌اند که در صورت تداوم و توسعه آثار مثبت آن علاوه بر آشنایی مردم با حقوق قانونی اقبال رجوع به وکیل را هم افزایش می‌دهد.

باب دوم تبلیغ شخصی وکیل است برای معرفی خود و توانایی های و امکاناتش در پذیرش وکالت می‌دانیم که هدف اصلی مردم در مراجعه به وکیل توفیق درخواست خود و حاکم شدن در دادگاه و و گرفتن حکم به نفع خود است و اهمیت ندارد که این دادنامه با تلاش بسیار، علم و دانش کامل و ترفندهای خاص صادر شده است یا با دو خط لایحه و دفاع مختصر، موکل طالب نتیجه است، لذا در امری که چند و چون آن در اختیار وکیل نیست و سرنوشت کار را فرد دیگری ( قاضی) تعیین می‌کند، هرگونه قول، وعده، و معرفی اغواگری محسوب می‌شود و در حرفه‌ی وکالت که سرشت آن امانت داری و صداقت است این امر مذموم و ناپسند است.

متاسفانه در این وادی موسسات حقوقی بی‌ضابطه رشد کرده و تابع هیچ قاعده و قانونی نیستند و متولی هم ندارند و شهرها را با تبلیغات اغراق‌آمیز و نابخرادنه پوشش داده‌اند. تشکیلات موازی کانون هم ممنوعیتی در این موضوع ندارند و دادگاه و دادسرای آنان نیز حساسیتی به این موضوع ندارند.

تکلیف وکلای جوان و تازه کار در این آشفته بازار چیست؟ آنان که نام و نشان و سابقه‌ی کار پیشکسوتان وکالت را هم ندارند. به‌نظر می‌رسد دو امر مقبول و راهگشا باشد.

اول اجباری شدن وکالت از سوی قانونگذار در همه‌ی دعاوی  و همه‌ی مراجعات به دادگستری امری که فوائد آن زائد بر شمار است و علاوه‌بر کاهش جدی آمار پرونده‌های و حسن جریان امور و قانون مداری عمومی، کار و اشتغال کافی برای وکلا هم ایجاد خواهد شد. برای مردم بی‌بضاعت هم کانون‌ها ساز و کار مناسب برای ارائه‌ی خدمات حقوقی دارند و هم اکنون نیز ارائه می‌دهند  که این چرخه مطلوب است و نتایج نکو دارد و امر دیگر تخصصی شدن خدمت همکاران است. اینک بنا به ضروریات جامعه و تاسی از کشورهای شرقی امور وکالت هم به سمت تخصصی شدن پیش می‌رود و باز هم وظیفه‌ی کانون‌ها و اتحادیه است که همکاران را در رشته‌های مطرح و مورد نیاز جامعه آموزش داده توانمند سازند و گواهی لازم را به ایشان اعطا نمایند. در این‌صورت وکیل محترم می‌تواند در سربرگ و یا تابلو و یا وبسایت خود را متخصص رشته‌ای عنوان نماید و ادعا کند که متخصص در دعاوی خانواده است و یا مدرک در باب موجر و مستاجر دارد و یا پذیرای پرونده‌های مالیاتی می‌باشد.

این امر تبلیغ و اغواگری نیست، معرفی و گزیده کاری است که در سایه ی علم و دانش و توانایی بیان می‌شود و با رعایت سایر اصول وکالتی و مردمداری جلب اعتماد می‌کند و سبب خوش‌نامی وکیل و افزایش مراجعات مردم خواهد شد.

من این حروف نوشتم چنانکه غیر ندانست     تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی