کمیسیونهای بی متقاضی مجلس متخصصین خواهان کمیسیونهای دیگر

نعمت احمدی- حقوقدان

وقتی به سایت های مختلف رجوع می کنی تا اسامی اعضاء کمیسیونها را با تکیه بر تخصص نمایندگان ببینی ، متوجه مطلب مهمی می شویم – اولین کمیسیونی که پروپیمان است کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی است 21 نفر عضو این کمیسیون شده اند از جواد کریمی قدوسی تا علاالدین بروجردی تا مصطفی کواکبیان، یا کمیسیون برنامه و بودجه یا کمیسیون عمران یا اقتصاد اما وقتی به کمیسیون اصل 90 می رسیم با یک لیست  9 نفره روبرو می شویم وقتی کمیسیون اقتصادی پروپیمان با 20 عضو تشکیل می شود اما هنوز تکلیف کمیسیونهای فرهنگی شوراها و امور داخلی مجلس، قضائی و حقوقی و کشاورزی مجلس که از کمیسیونهای به ظاهر بی مشتری مجلس می باشند، روشن نشده است باید پرسید چه کسانی و با چه منظوری کمیسیونهائی مانند عمران ، برنامه و بودجه ، انرژی و صنایع و معادن و امنیت ملی و سیاسی خارجی بیشترین تعداد متقاضی ولی کمیسیون تأثیرگذار حقوقی و قضائی یا اصل 90 کمترین متقاضی را دارد لابد حضور در کمیسیون هائی که متقاضی زیادتری دارند خدای ناکرده منافع بیشتری دارد. و جالب است بدانیم کسانی که متقاضی کمیسیونهای پرطرفدار می باشند کمتر تخصصی در موضوعات مطرح شده در کمیسیون اصلی دارند و اتفاقأ تخصص آنان بیشتر به کمیسیونهائی مانند حقوقی قضائی است ، قصد ندارم به ذکر اسامی افرادی بپردازم که از نردبان حقوق و قضا وارد مجلس شدند اما انگیزه ای به رفتن در کمیسیون تخصصی خود ندارند، افراد شناخته شده حقوقی در کمیسیونهای تخصصی دیگر چه می خواهند ؟ اتفاقأ کمیسیون بی مشتری اصل 90 می تواند زبان گویای نظام باشد وقتی در مجلس ششم شیخ حسین انصاری راد ریاست کمیسیون عملأ تعطیل شده اصل 90 را برعهده گرفت جان تازه ای به رگهای مجلس شورای اسلامی دواند و ازاین کمیسیون ملجاء و پناهگاهی برای درماندگان از ظلم و تعدی قوای سه گانه ساخت به گفته غلامعلی ریاحی همکارم – شیخ نیشابور- ستون فقرات دادخواهی مردم شد صاحب این قلم چندین دفعه به تناسب پرونده هائی که تعقیب آنها را برعهده داشتم به کمیسیون اصل 90 مراجعه کردم و چه دلسوزانه شیخ نیشابوربه درمان دردهائی که از سوء مدیریت برای مردم به وجود آمده بود پرداخت یا همین کمیسیون قضائی مجلس که روزگاری پایگاه تغییرقوانین به نفع عامه بود اما هم اکنون تا هنوز نتوانسته نمایندگانی را به سوی خود جلب کند براین باورم که افرادی مانند علی مطهری باید عضو کمیسیون اصل 90 باشند و حتی ریاست علی مطهری بر کمیسیون اصل 90 را بر نایب رئیسی مجلس ترجیح می دهم ، فی الواقع جای تعجب است کسانی که در تبلیغ انتخاباتی خود از عناوین دهن پرکن حقوقدان ، قاضی وکیل و آشنا به حقوق مردم استفاده می کنند اما وقتی از کارزار انتخاباتی و رقابت بین نمایندگان خود را به مجلس رساندند فراموش می کنند که چه تخصصی داشتند و حالا باید دنبال کمیسیونهائی باشند که یا سفرخارجی داشته باشند یا با مراجع ثروت و قدرت سروکار ، مجلس دهم از مجالسی است که بیش از 220 نفر از نمایندگان آن تازه کار و دوراز سابقه نمایندگی هستند و با  روش قانونگذاری و شرح وظایف مجلس ناآشنا می باشند برای نمونه، استان کرمان - یک چهارم -  باغات کشور را در خود جای داده است و شهر رفسنجان بیش از 120 هزار هکتار باغ پسته دارد و نماینده این شهرکه باید عضو کمیسیون کشاورزی باشد تا در شرایط موجود بتواند به وضع نابسامان کشاورزی سروسامان دهد و جالب است بدانیم نماینده منتخب این دوره شهر رفسنجان که اتفاقأ متخصص امور کشاورزی است و تا قبل از حضور در مجلس در وسعت وسیع مدیریت باغات پسته را نیز برعهده داشت اما متأسفانه کمیسیون کشاورزی را انتخاب ننمود و داغی بر دل موکلین خود نهاد و یا افرادی مانند حسن سلیمانی و ملکشاهی و تنی چند از حقوقدانان شناخته شده که با تکیه بر تخصص آنان بود که مردم به آنها رأی دادند اما رغبتی به حضور در کمیسیون حقوقی و قضائی یا کمیسیون اصل 90 نداشته اند گوش دادن به رادیوی فرهنگ روزهائی که مذاکرات علنی مجلس را پخش می کند هم شنیدنی است نگارنده مذاکرات جلسه علنی مجلس خصوصأ وقتی که نطق های میان دستور( چون وقت نطق ها از آغاز کار مجلس به ساعت 11 افتاده است عنوان نطق قبل از دستور هم به میان دستور تغییرکرده است ) و تذکرات نمایندگان مطرح می شود را گوش می دهم باید شنید ، انگاری رعایت وقت مخصوص نمایندگان نیست .

نماینده ای 7 دقیقه یا 5 دقیقه وقت نطق دارد یا دو دقیقه باید تذکر بدهد، دقایق اولیه را به مسائل حاشیه ای می پردازد و وقتی که وارد متن نطق خود می گردد وقت تمام می شود، جدال رئیس مجلس و ناطق بعضأ به طنز و مطایبه کشیده می شود ، رئیس جلسه و منشی هی تدکر می دهند که وقت تمام شده و نماینده که تازه گرم شده است به نطق خود ادامه می دهد، خواهش و تمنای رئیس جلسه به اعتراض و سپس به تحکم و درخواست اینکه ما بقی را به مطبوعات بدهید  هی تکرار می شود دو دقیقه اضافه صحبت کردید می رسد و سرانجام قطع سخنان ناطق وقت نشناس آیا بهتر نیست نرم افزاری به کار گرفته شود که به موقع و با تمام شدن وقت نماینده میکروفون خاموش شود دراین صورت نه رئیس جلسه مورد نقد و اعتراض ناطق قرار می گیرد و نه نمایندگان برای خود حقی قائل می شوند که می توانند چند دقیقه بیشتر صحبت کنند و رئیس جلسه را در خوف و رجای قطع میکروفون قرار دهند مجلس دهم در نوع خود بی نظیراست مجلسی که بیش از 220 نفر از نمایندگانش برای اولین بار است که بر کرسی های سبز رنگ مجلس تکیه می زنند به مثابه باغی است که هرزمان بر تازه ای دارد .