پوپولیسم و توهین به شعور سیاسی مردم

پوپولیسم یا توده‌گرایی فریب‌کارانه، بزرگ‌ترین آفت به ویژه برای کشورهای درحال توسعه است. این رویکرد در اداره جامعه در لوای هر جنبش یا پروسه سیاسی باشد بدون تردید کارکردی مخرب دارد. اگرچه پوپولیست‌ها با شعارهای غیرقابل تحقق خود را منجی توده‌هایی ازمردم معرفی می‌کنند و «طرفداری از حقوق و علایق مردم در برابر گروه نابغه و نخبه» و به بیان دیگر تقدیس ملت توام با نخبه‌ستیزی و حمله به گروه حاکم از ویژگی‌های دولت پوپولیستی است با این حال شعارهای عوام‌فریبانه پوپولیستی، درکشوری که هنوز از سرطان فساد اقتصادی و اجتماعی در عذاب است توهین به شعور سیاسی مردم و به خصوص نخبگان حاکم محسوب می‌شود. زیرا در ایران این رویکرد از سوی برخی نامزدهای ریاست جمهوری از این حیث حیرت‌انگیز است که گویی یک شبه و با چند شعار عوام‌فریبانه، فجایع مفاسدکلان 8سال حاکمیت پوپولیستی احمدی‌نژاد به فراموشی سپرده می‌شود و این بار با بازگشت پوپولیسم  در شکل و شمایل دیگر، مردم و کشور از ورطه فقر و فلاکت رهایی می‌یابند! شعارهای عجیب برخی نامزدها به تقسیم جامعه به 4درصد[سرمایه‌دار رانت‌خوار] و96 درصد [فقیر در تلاش معاش] که به نوشته یک رسانه اثبات آن لابد با ملانصرالدین است! و یا وعده پرداخت یارانه 250 هزار تومانی توسط نامزد دیگر به سه دهک اول (که لابد بودجه آن با افزایش بهای بنزین به شش هزار تومان تامین می‌شود!) گویای آن است که پوپولیست ایرانی درقالب عوام‌فریبی نه تنها در دسته‌بندی نحوه تامین نیازهای طبقات دیگر جامعه ناکارآمد است بلکه رویکرد آتی خود ر انسبت به نهادهای خارج از بدنه قوه مجریه در برنامه تبلیغاتی مسکوت می‌گذارد. از این‌رو، به مقتضای ذاتی پدیده پوپولیسم تاریخی، تمام توان فضاسازی بی‌منطق و دلیل خود را در قامت مخالفت با عملکرد دولت فعلی به کارمی گیرد تا شاید با شعارهای پوچ و شیوه‌های وارونه تخریبی مانند فیش‌های نجومی و یا تکریم مفسد، قدرت را قبضه نماید.    

آنچه غیرقابل‌انکار است پوپولیست‌های ایرانی، باوجود وعده‌های دروغین و گاهی توسل به ادعای شرم‌آور ارتباط با امام زمان(عج) ، آنچنان کارنامه سیاه و چرکین در تاریخ ایران از خود به جای گذاشته‌اند که نسل کنونی و آیندگان  جهت مصون بودن از خطرات تکرار پوپولیسم، باید سال‌ها به کالبدشکافی و تبیین چگونگی قضایا و تجربه‌اندوزی بپردازند والا کوچک‌ترین غفلت یا انفعال در شرایط پیچیده و فوق‌العاده حساس کنونی می‌تواند کشور را به ورطه سقوط و هرج‌ومرج سوق دهد. از این رو همگان باید از انفعال در انتخابات برحذر بوده و اوضاع را دریابیم.