صفحه اصلی / اخبار/ حقوق شهروندی / شادی حق فراموش شده

شادی حق فراموش شده


محمد علی دادخواه- حقوق دان

 یادی از نمادی

 

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود

هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

یکی از یادمان هایی که پیام آور شادی و خرسندی است گل نیلوفر آبی است در بسیاری از ساختمان های ایران کهن به ویژه در سنگ نگاره های تخت جمشید و طاق بستان به این گل نیلوفر برخورد می کنیم تا آنجا که در جشن های شادباش نوروز و مهرگان این گل در دستان پادشاه جای می گیرد

برخی از گونه های این گل دوازده گلبرگ دارد که آن را نماد دوازده ماه سال می دانند گفتنی است پیوند این گل و آب را نیز نشانی از آناهیتا ایزد بانوی آب می دانند اما این نقش در اندیشه ایران کهن نماد شادی می دانستند و پیامگر امید تاهیچگاه شور زندگی را ازدست ندهیم

این یادواره به ما می آموزد ناکامیها گذرا هستند تا دریابیم با پشتوانه خرد و تلاش می توان به آفرینش شب نو و روز نو دست یافت و بدانیم بن مایه زندگی شور و بهروزی است

گل نیلوفر در مرداب می روید اما همراه آن تاری و تاریکی نمی شود هر روز گلبرگ خود را با آمدن خورشید باز می کند و چشم در چشم شهبانوی ذرین آسمان از روی زمین بر بیکران می نگرد وبه ارزشی فراگیر دل  می سپارد گل نیلوفر خوشبو و زیباست و در اوج خود در گذر زمان در دست فرمانروایان جا خوش کرده است گل نیلوفر نخستین گیاهی است که در مهرگان و  نوروز در دست پیشوایان قرار می گیرد

در کتیبه داریوش بزرگ نه فقط این گل در دست پادشاه است بلکه در دست وزیر ایستاده در پشت سر قرار گرفته است این نماد پیام هایی دارد .

نخست :

به مردمان می گوید زندگی را با همه فراز و فرود هایش سپری کنید اما امید را از دست ندهید .

این افسون بزرگ راز این گیاه است که از مرداب اندوهگین در بزم نوروزی بر دست فرمانروایان سر بر می آورد

بر همه دیوارهای تخت جمشید این گفتگوی گیاه و انسان به چشم می خورد ،زیرا در اندیشه ایران کهن گیاهان گماشتگان بهشت خداوند به شمار می آمدند و زرتشت آدمیان فرا خواند تا گیاه را گرامی دارد .

دیگر آنکه خویش کاری برنامه ریزان و پایداران سرزمین را نمایان می سازد که چشم بر گروه های فسرده و فرو افتاده بگشایند تا آن حس خوب از بودن تا شدن در رگ های آنان بدود ، شاد و پر نشاط پیچ و خم های تو در توی زندگی را بگذرانند ، چراغ مهرمندی را همواره فروزان و روشن پاس دارند ، از پراکندگی دل و جان مردم جلوگیری کنند و کارگر و کارفرما یکسان از زیبایی و نغمه زندگی بهره مند شوند این نقش از ایران به هند رفت و بر سر ستون معابد به گونه ای شکفته و پند آموز جای گرفت ، پس از آن به دیگر سرزمین  ها پای گذاشت و مردمان بسیاری پذیرای آن شدند تا هنر زندگی را که هدف آن سلامتی و شادی است یاد گیرند و باز گویند

ای دون باد و ای دون ترج باد

 

0 نظر برای “ شادی حق فراموش شده

منتظر نظرات شما هستیم

نگران نباشید، ایمیل شما منتشر نمیشود.