در دفاع از حقوق کودک کار

در تعبیر لطیفی از احادیث نبوی است که یکی از بهانه‌های نظر لطف پروردگار به اهل زمین وجود کودکان معصوم است. آنها که حمایت و بهداشت و تامین بزرگترها را پشتوانه رشد و بالندگی خود می‌خواهند. اما و اما... مباد بر ما روزی که کار طاقت سوز کودکان معصومی که دوران شادی و رشد آنهاست برایمان عادی شود. چهره غمبار کودک کاری که برای امرار معاش بزرگترش یا بقای خودش به کار خشن و نا مناسب تن داده است در تصویر روزمرگی‌هایمان گم شود.کار تفریح کودک نیست. زندگی کودک با کودکی و نه کارگری عجین است. جهان فهمیده که این پدیده مذموم چقدر برای سرنوشت کودک کار سنگین است و نمی خواهد این سرنوشت برای معصومیت‌های لگدمال شده باز و باز تکرار شود.  12ژوئن روز جهانی لغو کار کودک در شرایطی که امروز ٢١٥ ميليون كودك در جهان مشغول كارند روز تلخ و سنگینی است. كار برای رشید نعمت است و برای صغیر نقمت. فصل بهار کودک دوران افتاب و مهتاب دیدن است نه شخم خوردن و لگد کوفتن.

 بیاییم در این روز به یاد کودکان محروم کشور از کپرهای سیستان گرفته تا کوه‌های مریوان تا همین دروازه غار تهران تا سر چهارراه و متروها بیندیشیم و تدبیر کنیم که این موهبت‌های الهی و سرمایه‌های میهن چه حقوقی دارند و برای استیفای ان تلاش کنیم.

وکلای زیادی را می‌شناسم که بی دریغ برای حل مسائل کودکان کار همت می‌گمارند و خدمات خداپسندانه و انسان دوستانه حقوقی از اخذ شناسنامه تا مدد کاری و اقدامات حمایتی و ارشادی حقوقی می‌دهند. افراد دلسوز زیادی در این کشور زجر ناله کودک کار را از بن دندان احساس و برای ترمیم زخم‌های عمیقشان مرهم و محرم می‌شوند.

کشور ما تعهدات حقوق بشری در قبال کودکان کار دارد که نباید زمین بماند. از آن مهمتر که تعهدات انسانی و دینی و ملی در قبال این فرزندان میهن داریم که نباید رها شود. غیرت و حمیت ملی سرمایه این حرکت جمعی برای حمایت از کودکان کار نیازمند است.

سطح نازل این تعهدات پیمان‌نامه حقوق کودک است که بعنوان یک کنوانسیون بین‌المللی مبادرت به طرح و توصیف حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کودکان می‌کند. ولی اصل هنجارهای بومی و ملی ماست که همه شهردندان را در قبال کودک مسئول می‌داند.

البته از حیث بین المللی دولت‌هایی که این معاهده را امضا کرده‌اند موظف به اجرای آن هستند و شکایت‌های راجع به آن به کمیته حقوق کودک ملل متحد تسلیم می‌شود. ولی بار اصلی بر دوش وجدان ملی است که به سرنوشت کودک کار بی توجهی نکند

کلام رسول خدا تابلوی فراروی ماست که می‌فرماید: «از ما نیست، کسی که به خردسالان رحم نکند».کودکان مایه برکت و جلب رحمت الهی هستند.حقوق انها را پاس بداریم. یادمان باشد اولیای دین مبین گفته‌اند که هر کس سیر بخوابد و همسایه او در کنارش گرسنه باشد و او بداند، به خدا و رسول ایمان ندارد. باید سعی کنیم وسواس و حساسیت عمومی را به این مهم افزون کنیم.