ترامپیسم تهدید یا فرصت برای ما و دیگران

میان فرمان هایی که دونالد ترامپ از تحسین روز ورود به کاخ سفید در خصوص ممنوعیت ورود اتباع هفت کشور مسلمان جهان ار جمله ایران به خاک آمریکا صادر کرده است با سخنرانیها و فرآمین آدلف هیتلر بنیانگذار رایش سوم بعد از به قدرت رسیدن نازیها در آلمان که مبتنی بر نژاد پرستی محض و ضدیت با یهودیان بود، شباهتهای زیادی به چشم می خورد . هیتلر در بیانیه ها و سخنرانی های آتشین خود یهودیان را مسبب تمام بدبختی ها و مشکلات اقتصادی و اجتماعی آلمان معرفی می کرد و معتقد بود که باید آلمان را از وجود یهودیان پاک کند که ایجاد اردوگاه های دافائو و آشوویتس در خاک لهستان در جریان جنگ دوم جهانی و با هدف فرستادن یهودیان به کوره های آدم سوزی در راستای همین طرز تفکر نژاد پرستانه هیتلر صورت گرفت حالا بعد از گذشت حدود هفتاد سال از جنگ جهانی دوم و شکست المان نازی دونالدترامپ با سردادن شعارهایی کم و بیش شبیه شعارهای نژاد پرستانه و یهودی ستیز هیتلر، مسلمانان را اماج حملات لفظی خود قرار داده و با نسبت دادن تمام عملیات تروریستی در داخل و خارج آمریکا به مسلمانان و با ادعای این که می خواهد مرزهای آمریکا را به روی تروریست ها ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ دادن ویزای سفر به آمریکا برای مردم ایران و شش کشور مسلمان دیگر در منطقه خاورمیانه حتی دارندگان کارت سبز اقامت دایمی در آمریکا را برای مدت سه ماه ممنوع اعلام کرده است. اما برخلاف هیتلر که توانست تا حدود زیادی حمایت افکار عمومی مردم المان را نسبت به سیاستهای نژاد پرستانه و یهودی ستیز خود جلب کند، دونالدترامپ در دهه های نخستین هزاره سوم میلادی و در عصری که آنرا عصر انفجار اطلاعات نام نهاده اند، نه تنها موفقیتی در راه برانگیختن حمایت افکار عمومی آمریکاییان و مردم جهان از سیاستهای مسلمان هراسی و ابزار خصومت نسبت به مسلمانان جهان به دست نیاورد و که برعکس موضع گیری های ضد اسلامی و فرمانهای صادره از سوی او به نحوی بی سابقه در داخل و خارج از آمریکا حس همدردی مردم نسبت به مسلمانان و ابراز مخالفت های علمی و با سیاستهای دونالدترامپ را برانگیخته است. اقامه نماز جماعت گروهی از مسلمانان دارای گذرنامه و کارت سبز اقامت آمریکا که ماموران گمرک از ورود آنها به خاک آمریکا جلوگیری کرده بودند در سالن ترمینال یکی از فرودگاه ها و زنجیره انسانی که شهروندان خود آمریکا برای فعالیت از آنها به دورشان تشکیل داده بودند و جز آن به طور گسترده ای در جهان انعکاس پیدا کرد، شاهدی بر این مدعاست به طوری که می توان ادعا کرد اگر همه کشورهای مسلمان جهان یک دل و یک زبان امکانات خود را با هدف جلب حمایت و همدردی افکار عمومی آمریکاییان و مردم جهان به صورت متحدالمال روی هم می گذاشتند، نمی توانستند به اندازه خدمتی که دونالدترامپ با افراط گرایی و مسلمان ستیزی خود به آنها کرد موفقیت به دست آورند. بر این همه باید شکافهای در حال گسترش را که سیاستهای دونالدترامپ در درون هیات حاکمه و حزب جمهوری خواه آمریکا ایجاد کرده است، اضافه کرد. ابراز مخالفت جمهوری خواهان استخواندار و با نفوذی چون جای مک کین و همفکران او با موضع گیری های افراطی دونالدترامپ در قبال ایران و شش کشور مسلمان دیگر از همین اول کار به یک تهدید بزرگ برای ادامه حضور دونالدترامپ در کاخ سفید تبدیل شده این احتمال وجود دارد که در صورت ادامه این سیاستها، رهبران هر دو حزب جمهورخواه و دموکرات به منظور نجات آمریکا از گردابی که افراط گراییهای دونالدترامپ بر سر راهش ایجادکرده است، استیضاح دونالدترامپ را در دستور کار کنگره آمریکا قرار دهند. پاشنه آشیل سیاستهای مسلمان ستیز ترامپ در ممنوع کردن اتباع ایران و شش کشور مسلمان دیگر جهان به خاک آمریکا، این است که هیچ یک از اتباع این کشور تاکنون در عملیات تروریستی داخل خاک آمریکا نقشی نداشته اند و در ارتباط با واقعه یازده سپتامبر نیز که آغاز هزاوه سوم ملی در نیویورک اتفاق افتاد، این اتباع عربستان سعودی بودند که از سوی خود آمریکائیها به عنوان عاملان اصلی آن حادثه تروریستی حفر می شدند و در بسیاری از عملیات تروریستی دیگر در خاک آمریکا طی سالهای گذشته نیز ردپای اتباع عربستان سعودی که به ظاهر یکی از نزدیکترین سفیران آمریکا ر خلیج فارس است، مشاهده شده اما در کمال شگفتی مشاهده می کنیم که در فرمان دونالدترامپ هیچگونه ممنوعیت و محدودیتی برای سفر اتباع سعودی به آمریکا ایجاد نشده است. این جهان پاشنه اشیل و چشم اسفندیار فرامین به اصطلاح ضد تروریستی دونالدترامپ است که باعث خواهد شد تا تهدیدهای ترامپیسم به فرصت هایی برای ایران به عنوان یکی از شاخص ترین و قدرتمندترین و در عین حال ارام ترین کشور از هفت کشور مسلمان هدف فرامین دونالد ترامپ، تبدیل شود در واقع حاشیه امنی که فرصتهای حاصل از تهدیدهای ترامپ برای ایران در میان دولتها و افکار عمومی مشورهای اروپایی و شرق دور به وجود آورده سبب خواهد شد تا ایران بدون احساس نگرانی از به مخاطره افتادن برجام از سوی رئیس جمهور جدید آمریکا از مواهب ویزیت های برجام برای سرو سامان بخشیدن به وضعیت اقتصادی خود استفاده کند. شاید این نظریه تا حدودی دور از واقعیت به نظر آید اما بنا به همان دلایلی که بیشتر ذکر آن رفت به موازات فاصله گرفتن جمهوری خواهان و افکار عمومی مردم آمریکا و مردم کشورهای اتحادیه اروپا و سایرین از تفکرات و موضع گیری های افراطی دونالدترامپ ، او  در میان مدت از قدرت کافی برای دست زدن به اقدامات تند علیه توافق هسته ای و برجام برخوردار نخواهد بود و از بیم شدت گرفتن دامنه مخالفتها جرات نخواهد کرد آن طور که در جریان مبارزات انتخاباتی تهدید کرده بود، سند برجام را که جامعه جهانی هم بر پای آن مهر تایید زده است، پاره کند طرفه آن که ممکن است به عنوان یک اقدام حیثیتی به رجزخوانی های فرسایشی خود علیه برجام ادامه دهد. گرچه شاید به کاربردن این تعبیر که می گوید سگی که زیاد پارس می کند، پاچه کسی را نمی گیرد، در مورد تندگوئیهای دونالدترامپ تاجر صفت، اندکی دور از نزاکت به نظر آید اما در ارتباط با کسی که خود تاکنون انواع بی نزاکتی ها را در مورد رقبای سیاسی و حتی فربیهایش مرتکب شده است، چندان تند و گزنده نیست. با همه اینها در این سوی ماجرا ظرافتی که ما همچون سالهای پرداختن به مذاکرات هسته ای ، در سیاست خارجی خود با هدف یارگیری هر چه بیشتر در میان کشورهای اروپایی و کشورهای مسلمان منطقه به منظور افزایش قدرت مقابله خود با ترامپیسم به کار خواهیم برد در جای خود نقشی حیاتی در به انزوا کشیدن دونالد ترامپ در قبال ایران را بازی خواهد کرد و این می تواند الگویی باشد برای شش کشور دیگر مسلمان تحت تحیمهای ویزایی ترامپ برای خنثی سازی این تحریم ها.