صفحه اصلی / اخبار/ قوانین / اسنادی مهم اما تا چه اندازه کارا

پیرامون مشکلات ویزاها ؛

اسنادی مهم اما تا چه اندازه کارا


با قلم : پیام کاشانی - وکیل دادگستری
اسنادی مهم اما تا چه اندازه کارا

حتی در عصر تکنولوژی نیز ، سفرهای کاری و ارتباطات بازرگانی بخش مهمی را شکل داده ونقش خطیری بازی می کنند . در اقتصاد امروزه با جنبه بین المللی و تجارت جهانی هم افزایی کشورها می تواند نقش مهمی در پیشرفت اقتصادیشان داشته باشد .

اسنادی مهم اما تا چه اندازه کارا 

حتی در عصر تکنولوژی نیز ، سفرهای کاری و ارتباطات بازرگانی بخش مهمی را شکل داده ونقش خطیری بازی می کنند . در اقتصاد امروزه با جنبه بین المللی و تجارت جهانی ، هم افزایی کشورها می تواند نقش مهمی در پیشرفت اقتصادیشان داشته باشد . از افزایش کارآیی در تولید گرفته تا ایجاد بازار محصولات و خدمات یک کشور در فراسوی مرزها . البته توجیه بودن رفتارهای سیاسی کشورها برای یکدیگر ریشه ایجاد اعتماد و میل به انجام همکاری های اقتصادی است ، اما حتی در شرایط امکان انجام سفرهای کاری و اقتصادی برای مدیران و بازرگانان و حتی بازدیدکنندگان در چارچوب صنعت وسیع گردشگری ، در مواردی بوروکراسی های روادید ، روند کار را کمی کند می کند .

مشکلات ویزاها : اسنادی مهم اما تا چه اندازه کارا ؟ شکی نیست در اینکه ویزاها با هدف داشتن کارایی های مشخصی در نظر گرفته شده اند . اما بعضا مشکلات بیش از اندازه ای نیز برای مسافرین و همچنین کشورهای مقصد ایجاد می کنند .

ویزا و یا روادید ، اسنادی لازم و در مواردی مشکل آفرین هستند . آنها شاید راه کاری برای کشورها و در راستای کنترل مرزهایشان باشند ، از تنظیم میزان جریان ورودی به کشور توسط مسافرین و مهاجرین گرفته ، تا تشخیص بعضی از تهدیدهای بالقوه و جلوگیری از ورود آنها ، اما کاغذ بازی و هزینه های مرتبط نیز بعضاً گردشگران و حتی مسافران کاری را از تصمیم خود برای انجام سفر باز می دارد . تحقیقات نشان داده کاراتر و آسان تر شده روند دریافت ویزا برای ورود  به کشور ایالات متحده ، سالانه بین 90 تا 123 میلیارد دلار درآمد گردشگری بیشتری ایجاد خواهد کرد و تخمین زده می شود که محدودیتهای اعمال شده توسط ویزا ، سهم قابل توجهی در کاستن از حجم بازرگانی و همچنین سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) تا میزان 25% داشته باشد ! وظیفه سیاستمداران و مدیران در این بخش اما ، ایجاد تعادلی صحیح بین هزینه ها و درآمدها مربوط به سیستم روادید می باشد . به عنوان مثال در مورد کارایی ویزاهای کوتاه مدت گردشگری و یا کاری ، عملکرد مناسبی به نظر نمی رسد . به عنوان مثال موضوع امنیت را در نظر بگیرید ، طرفداران سخت گیری در مورد ویزاها می گویند ، با کنترل اینکه چه کسانی وارد یک کشور می شوند ، آن کشور به کشوری امن تر تبدیل می شود  که البته کاملا صحیح و مورد تایید است ، اما سوال اینجاست که این روند چقدر کاراست ؟ تروریست ها می توانند در داخل مرزهای یک کشور رشد کرده باشند و یا اینکه شایستگی اخذ ویزای آن کشور را داشته باشند ، مانند حملات 11 سپتامبر و یا اینکه به صورت غیر قانونی از مرزها گذر کنند .  شاید ساده لوحانه ترین تصمیم امنیتی ، استفاده از ابزاری است که بیشتر جنبه سیاسی و جهت گیری اقتصادی داشته اند تا تاثیر مثبت امنیتی . به عنوان مثال ، تصمیم ایلات متحده برای سخت گیری در مورد افرادی که اخیراً به کشور هایی مثل ایران و عراق ، سودان و سوریه سفر کرده اند را می توان نام برد . سیستم قانونگذاری در مورد مهاجرت نیز داستانی مشابه دارد . تشخیص اینکه از بین افرادی که برای بازدید به یک کشور می آیند ، کدام ممکن است بیشتر از حد مجاز در کشور باقی بمانند ، از وظایف اصلی یک افسر بخش ویزاست . کشور های غربی بعضاً درخواست چندین ماه گردش مالی حسابهای بانکی افراد را دارند و یا حتی اسناد ملک و اسناد مالی دیگر مانند مالیات و غیره و یا مثل اینکه نامه ای از روسا و مدیران باتوان بازگشت افراد به وطن خودشان ! این محدودیت ها بعضاً مسافران مقمول را نیز از تصمیم خود برگردانده ! در سال 2007 زمانی که کشور کانادا محدودیت های ورود و پیش نیازهای روادید شهروندان کشور چک را آسانتر کرد. تعداد گردشگران از مبدا آن کشور تا میزان یک سوم افزایش نشان داد اما زمانی که محدودیتهایی مجدداً در سال 2009 مطرح گشت که البته از افزایش تعداد درخواستها برای ورود نشات می گرفت . تعداد ورودی ها تا میزان 70%  کاهش یافت . نتیجه این بود که به جای تعداد بیشتر مسافرین ، تعداد پناهجویان افزایش یافت . دولت ها می توانند برای آسان تر کردن مشکلات عدیده روادید در حین حفظ مرزها از ورود غیر کنترل شده افراد ، سه قدم بسیار ساده بردارند .

1-  قدم اول مفید و کوتاه کردن کاغذ بازی غیر لازم و فرم های دریافت اطلاعات است تا جایی که به کاغذ بازی و اسناد با حجم بسیار زیاد مربوط می شود ، بریتانیا از درخواست کنندگان می خواهد تا یک فرم 10 صفحه ای پر کنند که همزمان با ذکر تمامی سفرها در دهه گذشته ، تأیید کنند که در اعمال مجرمانه و یا حتی تروریسم مشارکت داشته اند یا خیر ! موضوعی که به نظر جمله The Economist خیلی بیهوده به نظر می رسد . این در حالیست که بوروکرات های منطقه شنگن اطلاعات مورد نیاز خود را در دو صفحه کسب می کنند و ایالات متحده برای 28 کشور این کار را با پرکردن یک فرم ساده ممکن ساخته .

2-  قدم دوم ، در صورت وجود و با ایجاد روابط صحیح بین بخشهای مختلف یک کشور در زمینه اطلاعات و یا حتی بین کشورهای دوست و هم پیمان ، اطلاع رسانی ایمن و به اشتراک گذاری صحیح و حرفه ای اطلاعات اینچنینی ، می تواند بسیار مفید واقع شود . اکثراً کشورهایی که پذیرنده تعداد زیادی از بازدید کنندگان هستند اطلاعات بیوتریک زیادی را از مراجعین خود تقاضا می کنند مانند اثر انگشت و یا اسکن چشم. استفاده صحیح و کنترل این اطلاعات در مقابل بانک اطلاعاتی جرائم ثبتی ، بعضی نیاز های مربوط به پرس وجوهای طولانی مدت با مرتفح می کنند .

قدم سوم  : با توجه به اینکه در بعضی مواقع کشورها نیاز به انجام تحقیقات گسترده تر که جهت بعضی افراد دارند لذا در صورتی که درخواست کنندگان توانسته اند به راحتی از تمامی موانع و اصطلاحات هفت خوان رستم برای کسب ویزا گذر کنند ، اکنون بتوانند بدون نیاز به تکرار بسیار مکرر تمامی این موانع ، به اهداف اکثراً اقتصادی سفر خود به سند و ویزاهای بلند مدت تری بگیرند . بعضی از کشورها ویزاهای اینگونه را دو دستور کار خود قرار داده اند ایالات متحده ویزاهای 10 ساله صادر می کند و در مقابل اتحادیه اروپا ویزاهای 10 روزه هم به در خواست کنندگان می دهد و این یعنی اگر نیاز مجدد به سفر ایجاد شود ، تمامی مراحل سخت مجداداً لازم است طی شود و نهایتاً کاغذبازی بیشتر و بازدیدکمتر ! همنقدر که روادید ها مهم هستند و حساس ، نباید مشکل آفرین شود تا نتیجتاً مزایایشان به معایبشان برتری داشته باشد . 

0 نظر برای “ اسنادی مهم اما تا چه اندازه کارا

منتظر نظرات شما هستیم

نگران نباشید، ایمیل شما منتشر نمیشود.