کودکان کار در شرایط نامطلوب از نظر تغذیه، بهداشت و انجام کارهای خطرناک و حاد به سر می‌برند و به راحتی بازیچه دست بزهکاران حرفه‌ای اعم از سارقین یا باندهای توزیع مواد مخدر، عوامل ایجاد خانه‌های فسادو... قرار گیرند و عدم بهره‌گیری از آموزش و تحصیل علم و فن، قدرت رقابت با سایر کودکان در ایجاد یک زندگی سالم را هر جه بیشتر از این کودکان سلب می‌کند.
تاثیرات اقتصادی – اجتماعی کار کودکان
کارکودکان جنبه‌های منفی اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی دربردارد، این کارمانع افزایش جدی مهارت‌ها،آموزش و دانش می‌شود، بهره‌وری افت می‌کند، درآمدهای بیمه اجتماعی کاهش پیدا می‌کند، صدمه‌های جانی و مالی بالا می‌رود، انواع آسیب‌های اجتماعی شامل سوءاستفاده جنسی، اعتیاد، خرده‌فروشی موادمخدر، بزهکاری کودکان و نوجوانان افزایش پیدامی‌کند، مهاجرت‌ها به دلیل امکان کارکردن‌کودکان به گونهای زیان‌باروآسیب‌رسان بالا می‌رود. همچنین سبب افزایش سود و انباشت سرمایه برای کسانی می‌شود که کودکان را مورد استثمار قرار می‌دهند و در نتیجه فاصله طبقاتی را در جامعه بیشتر می‌کند و فقر و تهیدستی را افزایش می‌دهد.
قاچاق انسان از راه‌های عمده وارد کردن این کودکان به بازار است. به جز کارگری برده‌وار، روسپی‌گری و فروش اعضای بدن کودکان، از دیگر سرنوشت‌های کودکان قاچاق است، بر اساس گزارش دیده‌بان حقوق بشر، روزانه حداقل ۴۳ کودک بر اثر سوانح در حین کار در جهان جان خود را از دست داده‌اند. ازخطرات و آسیب‌های اجتماعی، جسمی، روحی و بیماری‌های تهدید کننده کودکان کار می‌توان به موارد زیر اشاره کرد؛
اعتیاد، سوءاستفاده جنسی، ایدز، هپاتیت B و C وزن کم نوزاد در زمان تولد در دختران کار، اظطراب، افسردگی، مشکلات‌رفتاری، سواستفاده‌جسمی، بزهکاری، افت تحصیل یا عدم تحصیل، سوءتغذیه، فقر فرهنگی، افزایش جمعیت غیرشرعی، کم رنگ شدن فرهنگ مذهبی، ملی، سست شدن بنیان ارزش‌های اخلاقی و اعتقادی در جامعه فرار کودکان حمل و توزیع مواد مخدر، تکدی‌گری، جیب‌بری، خفت گیری، خرید و فروش کودکان توسط قاچاقچیان، استفاده در معرکه‌گیری استفاده در مشاغل زیان‌آور، کاهش جدی مهارت‌ها،آموزش ودانش و بهره‌وری، کاهش درآمد بیمه اجتماعی، صدمه‌های جانی و مالی بالا، افزایش مهاجرت، فقر و تهیدستی، تبعیض، فاصله طبقاتی نسل آینده سوخته بحران هویت ناکامی از آرزوها خودکشی ارتباطات جنسی نامشروع کاهش توانایی تمرکز بیشترین میزان شیوع ایدز در کودکان کار و خیابان بین سنین 10 تا 18سال است و بیشترین راه ابتلا در بین این کودکان، تجاوز جنسی هم بین دختران و هم بین پسران بوده است.
نتیجه پژوهش «سنجش رفتارهای پرخطر در کودکان کار و خیابان در ایران» که توسط «سازمان بهزیستی» انجام شده و حاکی از آن است که این کودکان از سنین پایین با روابط جنسی آشنا می‌شوند، به گونهای که میانگین سن شروع روابط جنسی در دختران، 12/5 و در پسران 13/7سال است و در مجموع، ٢١ درصداین کودکان رابطه جنسی را تجربه کرده‌اند. پژوهشی که تأکید دارد، «اهانت و خشونت از سوی مردم»، «کتک خوردن»، «خفت شدن» و «آزار جنسی» از جمله تجربه‌های کودکان کار در زندگی خیابانی‌شان است.