بارسانه ای شدن گورخواب های قبرستان نصیرآبادشهریار،بازتاب دردناک و گسترده این آسیب اجتماعی تازه مولود ادامه داشت که هفته گذشته باردیگرعقیم سازی زنان کارتون خواب به عنوان یک راه حل ازسوی برخی مسئولان مطرح شد.این راه حل کارشناسی نشده که ازبعدانسانی،اخلاقی وموازین حقوق بشری واکنش های مختلفی را درپی داشته است،دریک جامعه انباشته از آسیب های اجتماعی فراوان حیرت انگیز نیست، زیرابه اقرارمسوولان،گردانندگان جامعه بیست سال ازرسیدگی به آسیب های اجتماعی هاعقب مانده اند! ازاین رو،اگرهمانند سایرپدیده های ناهنجار راه حلهای سرکوبگرانه وحذفی را به جای جایگزین های حمایتی ،رفاهی واصلاحی برای حل معضل انتخاب کنند،عمل شان به مثابه ارتکاب جنایتی بدترازگناه قبلی است زیرارویکردغیرانسانی عقیم سازی زنان قربانی سیاست های غلط اقتصادی واجتماعی درحالی مطرح می شودکه تقصیر یاقصورپیدایش ورواج این نوع پدیده هامتوجه دولتمردانی است که سابقا سکانداراداره کشوربوده اندواینک ضمن فرافکنی با مقصرخواندن خود زنان قربانی فقرواعتیادوروسپیگری،خودراعاری ازتقصیردانسته وجامعه را مجازبه اعمال راه حلهای غیرانسانی وقرون وسطایی نسبت به قربانیان می دانند.
ازسوی دیگر،دولت مردان سالهای پیشین که غده چرکین سرطانی مفاسدکلان مالی خود وعوامل شان هنوز سربازنکرده بود،باعوام فریبی شعارعدالت پروری سردادندوبی توجه به عواقب سیاست های اجرایی نا کارآمد،سخن گفتن ازبرخی آسیب های اجتماعی چون روسپیگری گسترده پنهان وآشکارورواج ایدزناشی ازتماس جنسی را(تابو)خواندند.بنابراین، اینک حیرت انگیز نیست اگرجناح های حامی و خاموش وضعیت دیروز،بارویای کنارزدن دولت حسن روحانی ،مسبب شرایط فعلی رامولود کارکرد دولت فعلی قلمدادکنند.
اگرچه عقیم سازی اجباری ازنظر تاریخی دربرخی ازژیم ها وممالک سابقه داشته است به عنوان مثال درآلمان نازی400هزارزن ومردبه زورعقیم شدندیا درگذشته نزدیک درژاپن برنامه عقیم سازی بدون رضایت درمورد بیش ازهشتصد هزارنفرمردوزن وبه منظور کنترل جمعیت اجراشدهمین طوراین برنامه درآمریکاباتوجیه اصلاح نژادی درفاصله بین سالهای 1930تا1940صورت گرفت ،امادرشرایط کنونی عقیم سازی اجباری با مولفه های حقوق بشری درتضاداست وصرف قانونی کردن برنامه اجرایی آن نمی تواندموازین اخلاقی وانسانی این عمل راتوجیه نماید.زیرا جدای ازاینکه مقررات بین المللی عقیم کردن بدون حق انتخاب فردراجنایت علیه بشریت می خوانداساسا عقیم سازی اجباری جزدرمواردبیماری خاص درنظام اسلامی مواجه باچالش جدی خواهدبود.بنابراین آنچه درباره این طرح سخن به میان آمده به نظرمی رسدتوام با بررسی کارشناسانه ومبتنی برموازین حقوقی وشرعی نیست.آنانی که با پاک کردن صورت مساله به نظر خودساده ترین راه حل را برای حل معضل روسپیان معتاد یا کارتون خواب پیشنهاد می کنند لابداطلاع ندارندمطابق آمارهای موجود سن روسپیگری درایران درحال حاضراز20 تا30 سال ،تاکف 13 سالگی کاهش یافته است وبااستمرارفقر،بیکاری گسترده، رکود اقتصادی پایدار،افرایش تکاندهنده نرخ طلاق ،عدم امکان ازدواج، اعتیادو...به فرض عقیم سازی [حتی اختیاری] روسپی های کارتون خواب وآلوده به ایدز،فرآیند روسیپیگری همچنان گسترش خواهد یافت وازآنجاکه گفته اند «فردمحصول جامعه است.»اداره کنندگان ومتولیان امور جامعه به جای برخورد غیرانسانی بافرد،بایستی به اصلاحات اساسی درساختارهای اجتماعی اقتصادی وفرهنگی اهتمام ورزندوانجام این دگرگونی های بنیادی درگروتغییرشیوه مدیریتی وسپردن کارها به مدیران شایسته وبرخورد ریشه ای با فسادفرادستان درهرموقعیت ومقام است والااینگونه آسیب های اجتماعی دردناک مهارشدنی نخواهدبود.