شاپور اسماعیلیان.حقوقدان
عذرخواهی مرتضوی دادستان عمومی وانقلاب سابق تهران، پس ازسپری شدن حدود7سال ازجنایات هولناک کهریزک، همانند بسیاری ازجرایم انتسابی به او پر رمز و راز و سوال برانگیز است.زیرا اعمال ارتکابی وی درحوزه های مختلف مسوولیت،همچون قضایای بستن فله ای مطبوعات، بازداشت روزنامه نگاران وبرخی فعالان سیاسی،معمای قتل زهراکاظمی خبرنگارکانادایی ایرانی تبار،حیف ومیل اموال تامین اجتماعی و...موجب شده هرازگاهی تیتر وعکس اول جراید به اواختصاص داده شود همانطوری که تیترنخست «ببخشید!»و«نمی بخشیم»روزنامه شرق درروزهای چهارشنبه و پنجشنبه هفته گذشته به مرتضوی وقضایای او مربوط می شود. بدون تردید واکنش ها نسبت به عذرخواهی دیرهنگام مرتضوی گسترده و دوراز انتظار بوده است زیرا اغلب شاکیان وانسانهای آزادمنش ازاین مهره یکه تازمیدان در توقیف مطبوعات، زندانی کردن روزنامه نگاران ونویسندگان واعمال شکنجه ها نسبت به بازداشت شدگان کهریزک که برخی آنرا «رفتار قرون وسطایی» توصیف کرده اند، از او به عنوان چهره ای خشن، خودرای ، بی رحم و دروغگو یاد کرده اند. سوای اینها، سواستفاده های منتسب به مرتضوی درحیف ومیل اموال تامین اجتماعی وقضیه ارتباط با بابک زنجانی از او شخصیتی فریبکارمستبد، ومرتبط با دست اندرکاران فساد مالی دوران احمدی نژاد در اذهان عمومی مطرح کرده است. ازآنجایی که همین متن عذرخواهی منتسب به چهره مرعوب، آنهم پس ازسالها انکار دخالت خود در قضایای کهریزک، با اما و اگر و ابهاماتی مواجه است، نه تنها عذرخواهی مرتضوی موجب تسلی خاطر بازماندگان جنایات کهریزک واقناع افکار عمومی نمی شود، بلکه نشانگراین است تصور خود او یاعوامل توصیه کننده اش به اعلام پوزش برای رهایی ازمجازات بدون توجه به جایگاه وحساسیت افکارعمومی، ساده انگارانه و عملی نسنجیده بوده و او را بابداقبالی بیشتری مواجه ساخته است بنحوی که وضعیت وجزئیات اسفناک اعمال مرتضوی و دروغگویی های مکرر او به طوربارزوگسترده ای دررسانه ها انعکاس یافته و کانون توجه افکارعمومی بیش ازپیش به او جلب شده است .اینک جدای از پرونده معاونت درقتل عمدی، گندکاریهای مرتضوی درحیف ومیل اموال عمومی درزمان ریاست سازمان تامین اجتماعی وموارد دیگر چون شنود اظهارات یکی ازبرادران لاریجانی درقضیه «بگم !بگم!» احمدی نژاد در مجلس و موارد مطرح دیگر، بار دگر قوه قضاییه را در برابر آزمونی سخت قرار داده است تاسرنوشت یکی ازمقتدرترین (ودرواقع متخلف ترین) قضات سابق خودرا رقم بزند.هرچند لکه ننگ کهریزک هرگز زودودنی نیست اما بنظر می رسد انگیزه مرتضوی در عذرخواهی و پذیرش اصل جنایت آنهم باچرخش صدوهشتاد درجه ای بعداز انکار و تکذیب،حتی اگربه گمان برخی، نوعی «بازی سیاسی» تلقی شود، متضمن عبرت و هشداربه کسانی است که به پشتگرمی آمران ، یکه تاز جوروستم وشکنجه وجنایت به شهروندان می شوند.