در آمریکا رئیس جمهور حرف اول را می زند ولی حرف آخر را نه برجام آسیب نمی بیند

فاطمه گلبازخانیان 

نعمت احمدی -وکیل دادگستری

این روزها صحبت از انتخابات آمریکا کم نیست. خصوصا بعد از پیروزی ترامپ نگرانی هایی از بابت عدم اجرای برجام و نقض تعهدات از سوی آمریکا دیده و شنیده می شود. دکتر نعمت احمدی حقوقدان و وکیل دادگستری ضمن تاکید بر قطعنامه بودن برجام و در نتیجه قدرت اجرایی بالای آن، به هوش تیم مذاکره کننده هسته ای ایران احسنت و آفرین گفت و اظهار داشت: تیم مذاکره کننده سطح مذاکره را بین کشورها ندانستند و از سطح یک یا چند کشور گذشت و به سازمان ملل ارتقا پیدا کرد. زمانی که مذاکره با سازمان ملل صورت گرفت دیگر بحث کشورها خارج می شود و صرفاً یک قرارداد، توافق و تفاهم نامه نیست.

وی گفت: موضوع ایران با جامعه جهانی را قبل از برجلم به 3 بخش تقسیم می کنند:

الف- شورای امنیت یا سازمان ملل: که 6 قطعنامه علیه ایران صادر کرد. متاسفانه در زمان دولت احمدی نژاد اجماعی علیه ایران شکل گرفت. این 6 قطعنامه به علت فعالیتهای اتمی علیه ایران صادر شد. هرجند قبل از این هم قطعنامه های دیگری در حوزه حقوق بشر و ... علیه ایران صادر شده بود لکن موضوع مورد بحث برجام است.

ب-اتحادیه اروپا: به عنوان یک مجموعه سیاسی اقتصادی در اروپا هم چندین قطعنامه تحریمی به علت فعالیت های اتمی علیه ایران صادر کرد.

پ-آمریکا: از 13 آبان ماه سال 58 که موضوع گروگان گیری در ایران  صورت گرفت، آمریکا علیه ایران در 3 جبهه قطعنامه صادر کرد: 1. در کنگره: توضیح آنکه، آمریکا دو مجلس دارد، مجلس سنا و مجلس نمایندگان. مجلس سنا 100 سناتور و مجلس نمایندگان 543 نماینده دارد. زمانیکه در موضوع های مهم مجلس سنا و مجلس نمایندگان تشکیل جلسه می دهند کنگره شکل می گیرد. کنگره آمریکا چندین قطعنامه علیه ایران صادر کرد.  2. سنای آمریکا: به عنوان یک نهاد قدرتمند در آمریکا می تواند به تنهایی علیه کشورها تصمیمات تنبیهی و یا تشویقی بگیرد که سنا علیه ایران به دلیل فعالیت های اتمی تصمیمات تنبیهی گرفت 3.رئیس جمهور: که به فرمان اجرایی معروف است. بیش از ده ها فرمان اجرایی از زمان کارتر تا اوباما قبل از مذاکرات برجام و توافقنامه بر علیه ایران صادر شد. زمانیکه مذاکرات را با تیم مذاکره کننده قدرتمند آغاز کردیم در این 3 جبهه علیه ایران قطعنامه هایی صادر شده بود. اگر ما تیم مذاکره کننده پرتوان و کارآمد و مطلع به مسائل حقوق بین الملل نمی داشتیم شاید امروز اوضاع خوبی نداشتیم و نگران بودیم تغییرات در داخل کشور آمریکا چه تاثیری نسبت به این توافق نامه ها خواهد داشت.

این وکیل دادگستری اظهار داشت: قطعنامه، توافقی با یک دولت یا یک سازمان نیست. تیم مذاکره کننده ما از موضع قدرت وارد شد. ابتدا به تفاهم رسیدیم در عمان و بعد به توافق رسیدیم در وین و سرانجام تکلیف ما با اتحادیه اروپا، کنگره آمریکا و سنای آمریکا و با فرمان اجرایی رئیس جمهور آمریکا را توافق نامه حل نکرد زیرکی تیم مذاکره کننده باعث شد که تبدیل به قطعنامه شد آن هم نه قطعنامه اتحادیه اروپا یا آمریکا بلکه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل.

نعمت احمدی به شورای امنیت اشاره کرد و گفت: در طول عمر شورای امنیت از سال 1946 تا اکنون که بیش از دو هزار قطعنامه در مورد موضوعات مختلف صادر کرده است و جالب این است که نخستین قطعنامه هم راجع به ایران صادر شد و به نفع ایران بود، هرگاه قطعنامه ای مطابق با فصل هفتم منشور سازمان ملل علیه یک دولت صادر شده آن قطعنامه به راحتی نتوانسته بلااثر واقع شود؛ به گونه ای که یا منتهی به حمله شده مثل لیبی و کره شمالی و یا منجر به پرداخت غرامت و خسارت شده مثل قطعنامه هایی که علیه عراق صادر شد.

وی ادامه داد: در مورد ایران 6 قطعنامه صادر شد و همه فصل هفتمی بود. خصوصا ماده 42 و 43 و بعد از آن این است که: اگر شورای امنیت سازمان ملل با جمع اعضایش (15نفر) تشخیص دادند دولتی صلح جهانی را به مخاطره انداخته و با تکیه بر فصل هفتم ماده 42 و 43 قطعنامه ای علیه آن صادر شده باشد مجوز حمله به آن کشور را به اعضای دیگر شورای امنیت می دهند و نیاز به کسب مجوز جدید از شورای امنیت ندارد. ایران 6 قطعنامه فصل هفتمی داشت. تیم مذاکره کننده مذاکرات را از دولتها به سازمان ملل کشاندند. یعنی مذاکرت برجامی ما زیر نظر شورای امنیت سازمان ملل با حضور 5 عضو دائمی و 1 عضو قدرتمند یعنی آلمان به میزبانی سازمان انرژی هسته ای  که زیر نظر یکی از سازمانهای زیرمجموعه سازمان ملل هست برگزار شد. در اینجا مشخص شد ما توافق نامه ای  نداریم بلکه برجام یک قطعنامه است. توافق شد متن توافق نامه را ایران و آمریکا بنویسند؛ ایران به عنوان یک طرف مذاکره کننده و آمریکا به عنوان یک عضو دائمی شورای امنیت.

برابر این قطعنامه بند اول: قطعنامه های سابق بلا اثر شدند. بنابراین تعهداتی بار شد یعنی برخی از تعهدات را ایران می بایست انجام دهد و برخی دیگر را طرف مقابل. تعهدات ایران مثل رساندن سانتافیوژ به تعداد معین و ...بود که به آنها عمل کرد و شورای امنیت به سازمان انرژی هسته ای (شورای حکام) ماموریت داد و بررسی کردند و اعلام کردند ایران به تعهدات خود عمل کرد. اما بخش دوم تعهدات طرف مقابل یعنی اتحادیه اروپا، شورای امنیت و آمریکا است. شورای امنیت که قطع نامه هایش را با تصویب یک قطعنامه بلا اثر کرد. اتحادیه اروپا نیز که همان ابتدا انجام شد. آمریکا تعهداتی را در سه بخش داشت: کنگره، سنا و فرمان اجرایی رئیس جمهور. در این بخش تغییرات داخل آمریکا باعث می شود "شاید" مقداری از اعمالی که باید آمریکایی ها در صلح انجام دهند با مانع تراش هایی مواجه شود. ولی برجام آسیبی نمی بیند و تعهدات  آمریکایی ها مانند اکنون با بهانه تراشی و با تاخیر صورت گیرد.

احمدی در خاتمه بیان داشت: فراموشمان نشود سیستم آمریکا یک سیستم خاص است. درست است رئیس جمهور حرف اول را می زند ولی حرف آخر را نمیزند. در آمریکا با انتخابات جدید چرخه به ضرر ما شده است تا به حال اوباما بود که به عقیده من از هر  ایرانی دلسوزتر کار می کرد اما متاسفانه این فرصت طلایی را از دست دادیم. دوم اینکه کنگره آمریکا و سنا متعلق به دموکراتها بود و مجلس نمایندگان متعلق به حذب جمهوری خواه و رئیس جمهور می تواند تصمیمات را وتو کند کما اینکه آقای اوباما این مطلب را گفت و تهدید به وتوی او باعث شد تصمیمات حادی علیه ایران گرفته نشود. اما در این انتخابلات با تاسف حذب دموکرات تنها ریاست جمهوری را نباخت بلکه هم کنگره وهم سنا را از دست داد. خلاصه، ابر و باد و مه و خورشید و فلک همه در خدمت جمهوری خواه آمریکاست